استودیو سمائی با سابقه ای درخشان، تصاویری حرفه‌ای و ماندگار از محصولات غذایی شما را در ذهن مشتریانتان نمایان می‌کند. مجموعه ما با تیمی متخصص به مدیریت مهدی سمائی که خود کارشناس تولید محتوای بصری بوده، با دارا بودن تجهیزاتی مدرن و به روز، عکسبرداری از محصولات غذایی با پس زمینه دل خواهتان را به صورت کاملا حرفه ای ارائه می دهد. در مجموعه ما تمامی نکات مانند پس زمینه، گارنیش غذا، شناسایی قشر مخاطبانی که قرار است تحت تأثیر عکس قرار گیرند، تأثیر روانشناسی رنگ‌ها بر ذهن افراد، هارمونی و تضاد رنگ‌ها و تأثیر تمامی این عوامل بر روی خروجی عکس مورد بررسی قرار می‌گیرد. در استودیو سمائی، عکاسی غذاهای ایرانی و خارجی، فست‌فود، انواع میوه خشک و کیک و شیرینی به صورت کاملا حرفه ای انجام میگردد.
برای ثبت سفارش و مشاوره رایگان کافیست باما تماس بگیرید
88780557-09121037643
قیمت عکاسی عکاسی غذا و خوراکی 1401
تعرفه عکاسی عکاسی غذا و خوراکی با توجه به پارامتر های زیر محاسبه میگردد. در نظر داشته باشید قیمت نهایی کلیه تعرفه های عکاسی استدیو سمائی تا آخر سال 1401 با تخفیف 30% محاسبه و اعمال میگردد. به طور تقریبی می‌توان گفت تعرفه عکاسی غذا و خوراکی حرفه ای و تخصصی در استودیو سمائی از 100 هزار الی 1 میلیون تومان بابت هر فریم عکس می باشد.
هزینه های عمومی عکاسی غذا و خوراکی
1- عکاسان غذا اکثرا به صورت ساعتی حقوق می‌گیرند و نوع کارشان به 2 بخش نیمه وقت (4 ساعت) و تمام وقت(8 ساعت) تقسیم بندی می‌شود.
2- هزینه های هر ساعت عکاسی بسته به شهر محل سکونت و میزان تجربه و تخصص عکاس متفاوت است. (بهتر است قبل از شروع به کار قیمت را با توجه به نکات ذکر شده از عکاس یا شرکت مربوطه استعلام نمایید)
3- تعداد عکس های گرفته شده بر هزینه تمام شده عکاسی تاثیر مستقیم دارد.
هزینه های جانبی عکاسی غذا و خوراکی
1- چاپ عکس های گرفته شده شامل هزینه اضافی خواهد بود.
2- ویرایش عکس ها ممکن است به صورت جداگانه از مشتری دریافت گردد.
3- هزینه های ایاب و ذهاب عموماً بر عهده مشتری می باشد.
4- هزینه رزرو عکاس معمولاً 50 درصد هزینه کل عکاسی می باشد.
برای ثبت سفارش و مشاوره رایگان کافیست باما تماس بگیرید
88780557-09121037643
نکاتی برای گرفتن عکس های غذایی عالی
همه چیز در مورد نور است! بهترین توصیه من برای مبتدیان این است که از شدت نور و نحوه برخورد آن با غذا آگاه شوند و یاد بگیرند که بر اساس آن تنظیم شوند. در اینجا چند نکته برای شروع آورده شده است.
زیر نور طبیعی عکس بگیرید. از چراغ ها یا لامپ های بالای سر یا فلاش داخلی خود استفاده نکنید. همیشه!
برای یافتن بهترین منبع نور به اطراف حرکت کنید. برای عکس گرفتن در آشپزخانه خود را محدود نکنید. شاید نور در صبح در اتاق خواب شما و بعد از ظهر در اتاق نشیمن شما بهترین باشد.
سعی کنید از چندین زاویه عکس بگیرید. برخی از بشقاب های غذا از بالا (مانند پیتزا)، یا از کنار (برگر)، یا با زاویه 45 درجه (نوشیدنی ها) بهتر به نظر می رسند. سعی کنید در اطراف بشقاب حرکت کنید و از زوایای مختلف عکس بگیرید تا بتوانید بعداً مورد علاقه خود را انتخاب کنید.
شلوغی را به حداقل برسانید. اگر آن قاشق، دستمال یا پس زمینه شلوغ به عکس اضافه نشود، از عکس می کاهد. روی مهم‌ترین چیز تمرکز کنید، اما آنقدر نزدیک نشوید که بینندگان نتوانند بفهمند غذا چیست.
از اینکه عکس‌های غذایی‌تان اینگونه است، ناامید شده‌اید؟ راه حل های بالقوه را بخوانید.
عکس های شما تار هستند عکس های تار در اثر لرزش دوربین ایجاد می شوند.
راه حل ها عبارتند از:
1) دوربین خود را ثابت تر نگه دارید (گفتن آسان تر از انجام دادن)
2) استفاده از سه پایه با کنترل از راه دور به طوری که دوربین شما کاملاً ثابت بماند در حین عکاسی
3) استفاده از سرعت شاتر بیشتر، که مستلزم باز کردن آن است. دیافراگم و/یا حرکت به ناحیه ای با نور بیشتر
4) ISO خود را برای کاهش میزان نور مورد نیاز افزایش دهید (اما این باعث کاهش کیفیت تصویر می شود).
رنگ های شما با زندگی صادق نیستند. هنگامی که عکس های خود را ویرایش می کنید، اگر بشقاب غذای شما بسیار آبی، زرد، صورتی یا سبز به نظر می رسد، از ابزارهای نرم افزار تعادل رنگ سفید برای رفع آن استفاده کنید! رنگ ها زمانی زنده می شوند که تراز سفیدی به درستی تنظیم شود. اگر با فرمت RAW عکاسی می کنید، بعداً زمان آسان تری برای تنظیم تعادل رنگ خواهید داشت.
عکس‌های شما مانند عکس‌های غذای حرفه‌ای «پاپ» نمی‌شوند. عکاسان باتجربه مواد غذایی از لنزهایی استفاده می کنند که به آنها امکان می دهد عمق میدان خود را برای برجسته کردن موضوع عکس کاهش دهند. سپس از نرم افزار عکاسی برای تغییر کنتراست، سطوح و وضوح عکس های خود استفاده می کنند. گاهی اوقات چند ویرایش کوچک واقعاً می تواند یک عکس را پاپ کند.
دوربین dSLR نیکون برای گرفتن عکس های جذاب از غذا، لزوماً به یک دوربین فانتزی نیاز ندارید. احتمالاً می توانید برای مدتی با یک دوربین اشاره گر و عکس بگیرید. با راهنمای کاربر مشورت کنید، از تنظیمات ماکرو استفاده کنید و تمرین کنید!
هنگامی که آماده کنترل کامل بر نوردهی و فاصله کانونی خود هستید، برای یک دوربین DSLR (که مختصر دوربین بازتابی تک لنز دیجیتال است) صرفه جویی کنید. این یک سرمایه گذاری است، واقعا! من معمولاً هر چهار سال یک بار دوربین خود را ارتقا می دهم و در حال حاضر از نیکون D850 استفاده می کنم. این شگفت انگیز است.
اگر نمی توانید بین Nikon DSLR یا Canon DSLR تصمیم بگیرید، تفاوت بین این دو بسیار کم است. مدل های قابل مقایسه عکس هایی با کیفیت قابل مقایسه تولید می کنند، بنابراین بهترین دوربین موجود در محدوده قیمت خود را انتخاب کنید.
قبل از خرید، نظرات را بخوانید و به یک فروشگاه عکاسی محلی بروید تا آنها را شخصاً امتحان کنید. اگر دوربین‌های یک برند کاربرپسندتر به نظر می‌رسند و در دست شما احساس راحتی بیشتری می‌کنند، به سراغ آن دوربین بروید. لنزی که برای عکس غذا استفاده می کنید تاثیر بیشتری نسبت به خود dSLR خواهد داشت، بنابراین توصیه می کنم بدنه و لنز دوربین را جداگانه خریداری کنید.
لنز ثابت 35mm f1.8 من ترجیح می دهم از لنزهای ثابت فشرده استفاده کنم. ثابت به این معنی است که لنزها بزرگنمایی یا کوچکنمایی نمی کنند، بنابراین باید از نظر فیزیکی خودم را از سوژه نزدیک یا دورتر کنم.
من عاشق لنزهای ثابت هستم زیرا آنها معمولا کوچکتر، ارزانتر و سریعتر از لنزهای زوم هستند. آنها اغلب دیافراگم‌های بازتری را ارائه می‌کنند که به من کنترل بیشتری بر عمق میدان و انعطاف‌پذیری بیشتری در حین عکاسی می‌دهد.
در دوربین قدیمی با فرمت برش خورده، از دوربین 35 میلی‌متری f1.8 نیکون استفاده کردم و آن را دوست داشتم. عکس‌های واضح‌تری نسبت به ۵۰ میلی‌متری قدیمی من تولید می‌کرد و برای عکس‌های بالای غذا روی میز به اندازه کافی آسان بود.
اکنون که به یک دوربین فول فریم گران قیمت ارتقا داده ام، در درجه اول از لنز Nikkor Z 50mm f1.8 نیکون استفاده می کنم. این لنز به طور خاص برای دوربین های نیکون با فرمت Z طراحی شده است. اگر یکی از دوربین های فول فریم فرمت دیگر نیکون را دارید، لنز 50 میلی متری f1.4 را توصیه می کنم (لنز 50 میلی متری f1.8G تقریباً به همان خوبی است).
اما صبر کنید، چرا وقتی دوربین‌ها را ارتقا دادم به فاصله کانونی بیشتر رفتم؟ زیرا یک لنز 35 میلی‌متری در یک دوربین با فرمت برش‌خورده، به‌عنوان یک لنز 50 میلی‌متری در دوربین‌های فول فریم عمل می‌کند. گیج کننده است، می دانم. مگر اینکه هزاران دلار برای یک دوربین خرج کرده باشید، دوربین شما احتمالاً یک فرمت برش خورده است، اما برای اطمینان دوبار بررسی کنید.
صفحات فوم بازتابنده ها و پخش کننده ها:
من بیشتر از تخته های فوم سفید ارزان قیمت برای بازگرداندن نور به صفحه و کاهش سایه ها استفاده می کنم. همچنین می توانید با استفاده از یک تخته فوم مشکی سایه های بیشتری را نمایان کنید. من تخته های فوم خود را از فروشگاه های صنایع دستی یا Target خریداری می کنم. گاهی اوقات پارچه سفید شفاف را روی پنجره آویزان می کنم تا منبع نور را نیز نرم کند.
سه پایه با کیفیت: من ترجیح می دهم برای حداکثر آزادی با دوربین در دست عکاسی کنم، اما در نهایت پذیرفتم که سه پایه من کنترل بیشتری بر تنظیماتم به من می دهد و کمک می کند عکسی با کیفیت فوق العاده بالا (نه دانه دار یا تار) تضمین کنم. برای عکاسی از کتاب آشپزی‌ام، سه پایه Manfrotto Studio Pro Triman و یک بازوی محکم خریدم که به من امکان می‌دهد از بالای سر عکاسی کنم. من عاشق این تنظیم هستم!
از اکسسوری های مختلفی برای عکاسی از غذا استفاده میکنم. خیلی جذابه
از تخته های قدیمی پارچه های نخی لا رنگ های خنثی، از ظروف قدیمی و چوبی و کلی ادویه های رنگی که تمام این عناصر میتوانند به عکس من روح ببخشند.
پیشنهاد میکنم عکس های حرفه‌ای زیاد ببینید و از عناصری که عکاس در عکس خودش بکار برده لیست تهیه کنید.
استودیو سمائی با سابقه ای درخشان، تصاویری حرفه‌ای و ماندگار از محصولات غذایی شما را در ذهن مشتریانتان نمایان می‌کند. مجموعه ما با تیمی متخصص به مدیریت مهدی سمائی که خود کارشناس تولید محتوای بصری بوده، با دارا بودن تجهیزاتی مدرن و به روز، عکسبرداری از محصولات غذایی با پس زمینه دل خواهتان را به صورت کاملا حرفه ای ارائه می دهد. در مجموعه ما تمامی نکات مانند پس زمینه، گارنیش غذا، شناسایی قشر مخاطبانی که قرار است تحت تأثیر عکس قرار گیرند، تأثیر روانشناسی رنگ‌ها بر ذهن افراد، هارمونی و تضاد رنگ‌ها و تأثیر تمامی این عوامل بر روی خروجی عکس مورد بررسی قرار می‌گیرد. در استودیو سمائی، عکاسی غذاهای ایرانی و خارجی، فست‌فود، انواع میوه خشک و کیک و شیرینی به صورت کاملا حرفه ای انجام میگردد.
برای ثبت سفارش و مشاوره رایگان کافیست باما تماس بگیرید
88780557-09121037643
قیمت عکاسی عکاسی غذا و خوراکی 1401
تعرفه عکاسی عکاسی غذا و خوراکی با توجه به پارامتر های زیر محاسبه میگردد. در نظر داشته باشید قیمت نهایی کلیه تعرفه های عکاسی استدیو سمائی تا آخر سال 1401 با تخفیف 30% محاسبه و اعمال میگردد. به طور تقریبی می‌توان گفت تعرفه عکاسی غذا و خوراکی حرفه ای و تخصصی در استودیو سمائی از 100 هزار الی 1 میلیون تومان بابت هر فریم عکس می باشد.
هزینه های عمومی عکاسی غذا و خوراکی
1- عکاسان غذا اکثرا به صورت ساعتی حقوق می‌گیرند و نوع کارشان به 2 بخش نیمه وقت (4 ساعت) و تمام وقت(8 ساعت) تقسیم بندی می‌شود.
2- هزینه های هر ساعت عکاسی بسته به شهر محل سکونت و میزان تجربه و تخصص عکاس متفاوت است. (بهتر است قبل از شروع به کار قیمت را با توجه به نکات ذکر شده از عکاس یا شرکت مربوطه استعلام نمایید)
3- تعداد عکس های گرفته شده بر هزینه تمام شده عکاسی تاثیر مستقیم دارد.
هزینه های جانبی عکاسی غذا و خوراکی
1- چاپ عکس های گرفته شده شامل هزینه اضافی خواهد بود.
2- ویرایش عکس ها ممکن است به صورت جداگانه از مشتری دریافت گردد.
3- هزینه های ایاب و ذهاب عموماً بر عهده مشتری می باشد.
4- هزینه رزرو عکاس معمولاً 50 درصد هزینه کل عکاسی می باشد.
برای ثبت سفارش و مشاوره رایگان کافیست باما تماس بگیرید
88780557-09121037643
نکاتی برای گرفتن عکس های غذایی عالی
همه چیز در مورد نور است! بهترین توصیه من برای مبتدیان این است که از شدت نور و نحوه برخورد آن با غذا آگاه شوند و یاد بگیرند که بر اساس آن تنظیم شوند. در اینجا چند نکته برای شروع آورده شده است.
زیر نور طبیعی عکس بگیرید. از چراغ ها یا لامپ های بالای سر یا فلاش داخلی خود استفاده نکنید. همیشه!
برای یافتن بهترین منبع نور به اطراف حرکت کنید. برای عکس گرفتن در آشپزخانه خود را محدود نکنید. شاید نور در صبح در اتاق خواب شما و بعد از ظهر در اتاق نشیمن شما بهترین باشد.
سعی کنید از چندین زاویه عکس بگیرید. برخی از بشقاب های غذا از بالا (مانند پیتزا)، یا از کنار (برگر)، یا با زاویه 45 درجه (نوشیدنی ها) بهتر به نظر می رسند. سعی کنید در اطراف بشقاب حرکت کنید و از زوایای مختلف عکس بگیرید تا بتوانید بعداً مورد علاقه خود را انتخاب کنید.
شلوغی را به حداقل برسانید. اگر آن قاشق، دستمال یا پس زمینه شلوغ به عکس اضافه نشود، از عکس می کاهد. روی مهم‌ترین چیز تمرکز کنید، اما آنقدر نزدیک نشوید که بینندگان نتوانند بفهمند غذا چیست.
از اینکه عکس‌های غذایی‌تان اینگونه است، ناامید شده‌اید؟ راه حل های بالقوه را بخوانید.
عکس های شما تار هستند عکس های تار در اثر لرزش دوربین ایجاد می شوند.
راه حل ها عبارتند از:
1) دوربین خود را ثابت تر نگه دارید (گفتن آسان تر از انجام دادن)
2) استفاده از سه پایه با کنترل از راه دور به طوری که دوربین شما کاملاً ثابت بماند در حین عکاسی
3) استفاده از سرعت شاتر بیشتر، که مستلزم باز کردن آن است. دیافراگم و/یا حرکت به ناحیه ای با نور بیشتر
4) ISO خود را برای کاهش میزان نور مورد نیاز افزایش دهید (اما این باعث کاهش کیفیت تصویر می شود).
رنگ های شما با زندگی صادق نیستند. هنگامی که عکس های خود را ویرایش می کنید، اگر بشقاب غذای شما بسیار آبی، زرد، صورتی یا سبز به نظر می رسد، از ابزارهای نرم افزار تعادل رنگ سفید برای رفع آن استفاده کنید! رنگ ها زمانی زنده می شوند که تراز سفیدی به درستی تنظیم شود. اگر با فرمت RAW عکاسی می کنید، بعداً زمان آسان تری برای تنظیم تعادل رنگ خواهید داشت.
عکس‌های شما مانند عکس‌های غذای حرفه‌ای «پاپ» نمی‌شوند. عکاسان باتجربه مواد غذایی از لنزهایی استفاده می کنند که به آنها امکان می دهد عمق میدان خود را برای برجسته کردن موضوع عکس کاهش دهند. سپس از نرم افزار عکاسی برای تغییر کنتراست، سطوح و وضوح عکس های خود استفاده می کنند. گاهی اوقات چند ویرایش کوچک واقعاً می تواند یک عکس را پاپ کند.
دوربین dSLR نیکون برای گرفتن عکس های جذاب از غذا، لزوماً به یک دوربین فانتزی نیاز ندارید. احتمالاً می توانید برای مدتی با یک دوربین اشاره گر و عکس بگیرید. با راهنمای کاربر مشورت کنید، از تنظیمات ماکرو استفاده کنید و تمرین کنید!
هنگامی که آماده کنترل کامل بر نوردهی و فاصله کانونی خود هستید، برای یک دوربین DSLR (که مختصر دوربین بازتابی تک لنز دیجیتال است) صرفه جویی کنید. این یک سرمایه گذاری است، واقعا! من معمولاً هر چهار سال یک بار دوربین خود را ارتقا می دهم و در حال حاضر از نیکون D850 استفاده می کنم. این شگفت انگیز است.
اگر نمی توانید بین Nikon DSLR یا Canon DSLR تصمیم بگیرید، تفاوت بین این دو بسیار کم است. مدل های قابل مقایسه عکس هایی با کیفیت قابل مقایسه تولید می کنند، بنابراین بهترین دوربین موجود در محدوده قیمت خود را انتخاب کنید.
قبل از خرید، نظرات را بخوانید و به یک فروشگاه عکاسی محلی بروید تا آنها را شخصاً امتحان کنید. اگر دوربین‌های یک برند کاربرپسندتر به نظر می‌رسند و در دست شما احساس راحتی بیشتری می‌کنند، به سراغ آن دوربین بروید. لنزی که برای عکس غذا استفاده می کنید تاثیر بیشتری نسبت به خود dSLR خواهد داشت، بنابراین توصیه می کنم بدنه و لنز دوربین را جداگانه خریداری کنید.
لنز ثابت 35mm f1.8 من ترجیح می دهم از لنزهای ثابت فشرده استفاده کنم. ثابت به این معنی است که لنزها بزرگنمایی یا کوچکنمایی نمی کنند، بنابراین باید از نظر فیزیکی خودم را از سوژه نزدیک یا دورتر کنم.
من عاشق لنزهای ثابت هستم زیرا آنها معمولا کوچکتر، ارزانتر و سریعتر از لنزهای زوم هستند. آنها اغلب دیافراگم‌های بازتری را ارائه می‌کنند که به من کنترل بیشتری بر عمق میدان و انعطاف‌پذیری بیشتری در حین عکاسی می‌دهد.
در دوربین قدیمی با فرمت برش خورده، از دوربین 35 میلی‌متری f1.8 نیکون استفاده کردم و آن را دوست داشتم. عکس‌های واضح‌تری نسبت به ۵۰ میلی‌متری قدیمی من تولید می‌کرد و برای عکس‌های بالای غذا روی میز به اندازه کافی آسان بود.
اکنون که به یک دوربین فول فریم گران قیمت ارتقا داده ام، در درجه اول از لنز Nikkor Z 50mm f1.8 نیکون استفاده می کنم. این لنز به طور خاص برای دوربین های نیکون با فرمت Z طراحی شده است. اگر یکی از دوربین های فول فریم فرمت دیگر نیکون را دارید، لنز 50 میلی متری f1.4 را توصیه می کنم (لنز 50 میلی متری f1.8G تقریباً به همان خوبی است).
اما صبر کنید، چرا وقتی دوربین‌ها را ارتقا دادم به فاصله کانونی بیشتر رفتم؟ زیرا یک لنز 35 میلی‌متری در یک دوربین با فرمت برش‌خورده، به‌عنوان یک لنز 50 میلی‌متری در دوربین‌های فول فریم عمل می‌کند. گیج کننده است، می دانم. مگر اینکه هزاران دلار برای یک دوربین خرج کرده باشید، دوربین شما احتمالاً یک فرمت برش خورده است، اما برای اطمینان دوبار بررسی کنید.
صفحات فوم بازتابنده ها و پخش کننده ها:
من بیشتر از تخته های فوم سفید ارزان قیمت برای بازگرداندن نور به صفحه و کاهش سایه ها استفاده می کنم. همچنین می توانید با استفاده از یک تخته فوم مشکی سایه های بیشتری را نمایان کنید. من تخته های فوم خود را از فروشگاه های صنایع دستی یا Target خریداری می کنم. گاهی اوقات پارچه سفید شفاف را روی پنجره آویزان می کنم تا منبع نور را نیز نرم کند.
سه پایه با کیفیت: من ترجیح می دهم برای حداکثر آزادی با دوربین در دست عکاسی کنم، اما در نهایت پذیرفتم که سه پایه من کنترل بیشتری بر تنظیماتم به من می دهد و کمک می کند عکسی با کیفیت فوق العاده بالا (نه دانه دار یا تار) تضمین کنم. برای عکاسی از کتاب آشپزی‌ام، سه پایه Manfrotto Studio Pro Triman و یک بازوی محکم خریدم که به من امکان می‌دهد از بالای سر عکاسی کنم. من عاشق این تنظیم هستم!
از اکسسوری های مختلفی برای عکاسی از غذا استفاده میکنم. خیلی جذابه
از تخته های قدیمی پارچه های نخی لا رنگ های خنثی، از ظروف قدیمی و چوبی و کلی ادویه های رنگی که تمام این عناصر میتوانند به عکس من روح ببخشند.
پیشنهاد میکنم عکس های حرفه‌ای زیاد ببینید و از عناصری که عکاس در عکس خودش بکار برده لیست تهیه کنید.